Wat is LDAP?

Belangrijkste componenten van LDAP Belangrijkste elementen van LDAP Hoe werkt LDAP? LDAP vs Active Directory Gebruiksscenario's van LDAP Introductie van Scalefusion OneIdP LDAP + Scalefusion OneIdP

Directory Information Tree (DIT)

De Directory Information Tree is de hiërarchische structuur die alle vermeldingen in een LDAP-directory organiseert. Het is gerangschikt als een stamboom, met takken die afdelingen, regio's, gebruikers, apparaten en andere bronnen vertegenwoordigen. Deze structuur weerspiegelt vaak hoe een organisatie is ingericht, waardoor het voor beheerders gemakkelijker wordt om identiteitsgegevens te vinden en te beheren.

Distinguished Name (DN)

Elke vermelding in LDAP wordt uniek geïdentificeerd door een Distinguished Name. Een DN is als een volledig adres dat aangeeft waar de vermelding zich bevindt binnen de DIT. Het bestaat uit meerdere attributen, zoals de algemene naam van een gebruiker, de organisatie-eenheid en het domein. Omdat elke DN uniek is, kan LDAP individuele vermeldingen overal in de directory betrouwbaar refereren en authenticeren.

LDAP-vermeldingen

Vermeldingen zijn de individuele records die in LDAP zijn opgeslagen. Deze records kunnen gebruikersaccounts, groepen, applicaties, apparaten, serviceprincipals of gedeelde bronnen vertegenwoordigen. Elke vermelding wordt behandeld als een object met een eigen set attributen, waardoor applicaties identiteitsinformatie consistent kunnen refereren.

Attributen

Attributen zijn de details of eigenschappen die binnen elke vermelding zijn opgeslagen. Veelvoorkomende voorbeelden zijn gebruikersnaam, afdeling, telefoonnummer, e-mailadres en functie. Deze attributen helpen systemen te bepalen hoe een gebruiker moet worden geïdentificeerd of welke machtigingen deze binnen een netwerk moet hebben.

Schema

Het schema definieert de structuur van de directory door de toegestane objectklassen en attributen te schetsen. Het zorgt ervoor dat gegevens die in de directory worden ingevoerd, consistente opmaak, naamgeving en regels volgen. Dankzij het schema vermijden LDAP-directories dubbele velden, incompatibele gegevenstypen en structurele inconsistenties.

Directoryservices

LDAP communiceert met gecentraliseerde directoryservices die identiteits- en resource-informatie opslaan. Deze services stellen organisaties in staat om gebruikers, groepen en machtigingen vanaf één locatie te beheren in plaats van elk systeem afzonderlijk bij te werken. Deze centralisatie vereenvoudigt gebruikersprovisioning, toegangscontrole en deactivering wanneer werknemers vertrekken.

Client-servermodel

LDAP werkt op basis van een client-serverarchitectuur. De client, die een applicatie of apparaat kan zijn, stuurt verzoeken zoals authenticatie- of zoekopdrachten. De LDAP-server verwerkt deze verzoeken en antwoordt met de benodigde gegevens. Dit model stelt meerdere applicaties binnen het netwerk in staat om dezelfde identiteitsbron te gebruiken.

Gestandaardiseerd protocol

LDAP is gedefinieerd door de Internet Engineering Task Force onder RFC 4511, wat ervoor zorgt dat het consistent werkt over verschillende systemen en leveranciers. Omdat het protocol gestandaardiseerd is, kunnen verschillende tools, services en besturingssystemen betrouwbaar communiceren met LDAP-directories, waardoor compatibiliteitsproblemen worden verminderd.

Hiërarchische structuur

LDAP-directories volgen een boomachtige structuur die vermeldingen logisch organiseert op basis van hun positie binnen de organisatie. Elke vermelding wordt geïdentificeerd door een Distinguished Name, die de plaats in de hiërarchie weergeeft. Deze structuur maakt efficiënt zoeken, filteren en groeperen van gebruikers, apparaten en bronnen mogelijk.

Hoe werkt LDAP?

LDAP is een protocol dat wordt gebruikt voor toegang tot en beheer van directory-informatie, typisch voor authenticatie, autorisatie en resourcebeheer. Je kunt het zien als een digitaal telefoonboek voor een organisatie, waar gebruikersdetails zoals gebruikersnamen, wachtwoorden, groepen en machtigingen centraal worden opgeslagen en snel kunnen worden opgezocht. Bedrijven vertrouwen op LDAP om de toegang van werknemers tot interne systemen te beheren en om identiteitsgegevens consistent te houden over meerdere applicaties.

Hier is hoe een typisch LDAP-proces werkt:

Clientverzoek

Een client, zoals een gebruikersapparaat of een applicatie, maakt verbinding met een LDAP-server via een netwerkpoort. Deze verbinding wordt vaak automatisch geactiveerd wanneer een gebruiker inlogt of toegang nodig heeft tot een bron.

Bind-bewerking

Om de identiteit te bewijzen, stuurt de client een Bind-verzoek met referenties die zijn gekoppeld aan een Distinguished Name (DN). De server verifieert deze informatie om ervoor te zorgen dat de client legitiem is voordat toegang wordt verleend.

Directory-bewerkingen

Eenmaal geauthenticeerd kan de client directorytaken uitvoeren, zoals zoeken naar gebruikersinformatie, contactgegevens lezen, groepslidmaatschappen ophalen of directoryvermeldingen bijwerken. Deze bewerkingen stellen applicaties in staat om machtigingen en gebruikersrollen in realtime te valideren.

Toegangscontrole

De LDAP-server controleert interne toegangscontroleregels om te bepalen wat de geauthenticeerde gebruiker kan zien of doen. Toegang kan afhangen van groepslidmaatschap, afdeling of functie. Gebruikers met beperkte machtigingen kunnen alleen basisattributen bekijken, terwijl beheerders vermeldingen kunnen wijzigen of verwijderen.

Unbind-bewerking

Wanneer de client zijn verzoek heeft voltooid, stuurt deze een Unbind-verzoek om de verbinding te sluiten en de sessie te beëindigen. Dit houdt de directoryprestaties efficiënt en veilig.

LDAP biedt een gecentraliseerde, schaalbare manier om gebruikersidentiteiten te beheren, toegangscontroles af te dwingen en authenticatie te stroomlijnen in netwerkomgevingen. Deze consistentie helpt de administratieve werklast te verminderen, de beveiliging te verbeteren en ervoor te zorgen dat gebruikers zonder vertraging toegang hebben tot de systemen die ze nodig hebben.

LDAP vs Active Directory: Belangrijkste verschil

Veel mensen gebruiken LDAP en Active Directory door elkaar, maar ze verwijzen naar twee verschillende dingen. Ze werken samen, maar vervullen verschillende rollen.

Active Directory is een Microsoft directoryservice die wordt gebruikt om IT-middelen zoals gebruikers, computers, printers, groepen en beleidsregels te organiseren. Het slaat identiteitsinformatie op en beheert authenticatie in Windows-omgevingen.

LDAP is de taal of het protocol dat wordt gebruikt om directories zoals Active Directory te benaderen en te bevragen. LDAP kan ook communiceren met andere systemen, waaronder Linux-gebaseerde directories, OpenLDAP of aangepaste identiteitsopslagplaatsen. LDAP is leverancieronafhankelijk, terwijl Active Directory eigendom is van Microsoft.

Kortom, Active Directory is een directorydatabase en LDAP is een van de protocollen die worden gebruikt om ermee te communiceren. Ze zijn complementair, niet concurrerend.

Authenticatie en autorisatie

LDAP fungeert als een centrale authenticatiebron. Wanneer gebruikers inloggen op een netwerk of applicatie, worden hun referenties gevalideerd tegen de directory. Als de bind-bewerking succesvol is, wordt toegang verleend. Voor sterkere bescherming kunnen organisaties SASL of LDAPS gebruiken om gegevens tijdens overdracht te versleutelen.

Eenmaal geauthenticeerd, bepaalt LDAP welke bronnen de gebruiker kan benaderen. Groepen, rollen en attributen definiëren welke machtigingen van toepassing zijn, ter ondersteuning van rolgebaseerde toegangscontrole. Beheerders kunnen lees-, schrijf- of beperkte privileges toewijzen, afhankelijk van de directoryvermelding.

Gecentraliseerde directoryservices

In grote ondernemingen brengt LDAP alle gebruikersgegevens samen in één beheerde directory. Gebruikersattributen zoals functie, afdeling, e-mail en groepslidmaatschap worden op één plaats opgeslagen. Wanneer een werknemer in dienst komt of vertrekt, kunnen beheerders direct toegang verlenen of intrekken. Deze centralisatie vermindert duplicatie en zorgt voor consistentie tussen systemen.

LDAP kan ook netwerkbronnen beheren, zoals printers, gedeelde schijven, servers en e-maillijsten. Het direct koppelen van toegangsmachtigingen aan LDAP-vermeldingen vereenvoudigt het resourcebeheer.

Omdat LDAP gestandaardiseerd is, integreert het gemakkelijk met e-mailservers, VPN's, bestandsbeheertools en vele enterprise-grade systemen. Dit elimineert datasilo's en maakt identiteitsbeheer voorspelbaar.

Single Sign-On (SSO)

LDAP dient vaak als een fundamentele identiteitsbron voor Single Sign-On-oplossingen. Met SSO authenticeren gebruikers één keer en krijgen ze naadloos toegang tot meerdere applicaties zonder herhaaldelijk referenties in te voeren.

Wanneer een gebruiker inlogt, valideert LDAP hun identiteit. Een SSO-provider geeft vervolgens een tijdelijk token uit dat vertrouwde apps kunnen accepteren. Technologieën zoals SAML of OAuth ondersteunen deze ervaring, terwijl LDAP achter de schermen de identiteitsgegevens levert.

Deze aanpak versterkt de beveiliging, vermindert wachtwoordmoeheid en verbetert de gebruikerservaring over meerdere applicaties.

LDAP-directories worden ook vaak gebruikt bij identiteitsfederatie, waardoor gebruikers van verschillende organisaties veilig toegang hebben tot gedeelde systemen met behulp van bestaande referenties.

Introductie van Scalefusion OneIdP

Scalefusion OneIdP is een moderne, cloudgebaseerde identiteits- en toegangsbeheeroplossing, gebouwd voor ondernemingen die zowel eenvoud als kracht willen. In tegenstelling tot traditionele IAM-tools integreert OneIdP naadloos met Unified Endpoint Management (UEM), waardoor IT-teams één platform krijgen om gebruikersidentiteiten te beheren, apparaten te beveiligen en compliance af te dwingen.

Met ingebouwde Single Sign-On (SSO) hebben gebruikers veilig toegang tot al hun werkapps met één login, terwijl IT sterke authenticatiebeleidsregels toepast. Dit verbetert de beveiliging, elimineert inlogmoeheid en creëert een naadloze werkervaring.

Door IAM, SSO en UEM te verenigen, valideert OneIdP zowel de gebruiker als het apparaat voordat toegang wordt verleend. Het vermindert risico's, stroomlijnt IT-operaties en vereenvoudigt het beheer van desktops, laptops en mobiele apparaten.

Lokale AD-integratie

Verbind uw bestaande on-premise Active Directory met Scalefusion OneIdP om moderne, gefedereerde inlogmogelijkheden in te schakelen zonder interne domeincontrollers te herstructureren. OneIdP past cloudgebaseerde authenticatiecontroles toe, zoals MFA of contextuele beleidsregels, terwijl uw lokale AD nog steeds wordt erkend als de primaire identiteitsbron. Dit stelt organisaties in staat om geleidelijk sterkere beveiliging te introduceren, zonder de dagelijkse workflows te verstoren.

Gebruik LDAP of aangepaste identiteitsbronnen

Scalefusion OneIdP integreert met meerdere LDAP-compatibele directories, inclusief identiteitsopslagplaatsen van derden of op maat gemaakte. Dit geeft u de vrijheid om legacy-omgevingen te onderhouden terwijl u de authenticatielogica in de cloud consolideert. In plaats van handmatig meerdere identiteitssilo's te beheren, centraliseert OneIdP controle, zichtbaarheid en beleidshandhaving, waardoor de complexiteit over gedistribueerde systemen wordt verminderd.

Naadloos inloggen vanuit on-prem AD's mogelijk maken

Werknemers kunnen blijven inloggen met hun vertrouwde gebruikersnamen en wachtwoorden, terwijl OneIdP die referenties federeert naar cloud-apps, SaaS-platforms en externe services. Dit zorgt voor een soepelere adoptie van moderne applicaties en hybride-werkinitiatieven. IT-teams kunnen consistente toegangservaringen leveren over apparaten en locaties heen zonder gebruikers te dwingen meerdere referenties te beheren.

Identiteiten en toegang up-to-date houden

Directoryvermeldingen, gebruikersattributen en groepslidmaatschappen synchroniseren automatisch tussen LDAP en OneIdP. Wanneer werknemers in dienst komen, van rol veranderen of het bedrijf verlaten, worden deze updates direct doorgevoerd in verbonden applicaties. Dit voorkomt weesaccounts, minimaliseert toegangsdrift en elimineert de noodzaak van repetitieve handmatige provisioningstaken.

Samen bieden LDAP en Scalefusion OneIdP een uniforme identiteitservaring die hybride omgevingen ondersteunt, de beveiligingshouding verbetert en het beheer van de gebruikerslevenscyclus vereenvoudigt.